ویژگی های سبک آرت دکو در معماری(Art Deco)

آرت دکو (Art Deco)

آرت دکو نام سبک تزئینی فرانسه در دهه 1920 است که در زمان خود به نام های جاز مدرن یا هنر مدرن معروف بود.فرهنگ های مختلف ، مخصوصا فرهنگ اروپا قبل از جنگ جهانی اول روی آرت دکو اثر داشتند و برخلاف سبک فانکشنالیزم و زیبایی شناسی باهاوس ، آرت دکو از تئوری‌های ضدتزئین انتی ارنمنتال که توسط افرادی چون ادولف لوز مطرح شده بود تاثیر نپذیرفت.در واقع آرت دکو به عنوان پاسخی به تغییرات فراوان فنی و اجتماعی در شروع قرن بود و می توان گفت واکنشی به زیاده روی های سبک پیشین (آرت نوو) بود.

به کار گیری مواد گران قیمت و عجیب از خصوصیات آرت دکو است.اجناسی مثل آلومینیوم،ورشو،لاک و الکل،چوب کاری،پوست کوسه و گورخر،عاج،ورقه های طلا،صدف،پوست لاک پشت و مار و چرم در تزئینات آرت دکو به کار می رود.در آرت دکو از فرم های زیگزاگ،پله ای ،دایره افتاب و قوس های بلند هم زیاد استفاده شده است.به خاطر تجملی بودن ذاتی این سبک در فضاهای مدرن مثل سینما،برج‌های بلند و کشتی‌های مسافربری از طرح‌های آرت دکو استفاده می‌شده.

صندلی به سبک آرت دکو

هنرمندانی که در این سبک کار می‌کردند تا سال 1960 میلادی به عنوان یک گروه یا سبک خاص شناخته نمی‌شدند.در سال های نخست آرت دکو به عنوان یک حرکت در جنبه‌ی نوین گرایی(مدرنیسم) شناخته‌ می‌شد که تحت‌ تاثیر هنر‌های سنتی ممالک دیگر مثل کشور های آفریقایی،مصر یا مکزیک بود.

سقوط آرت دکو

با رشد کارکرد‌گرایی مدرن و ورشکستگی اقتصادی 1929، آرت دکو به عنوان یک سبک تجملی مصنوعی شناخته شد و در غرب پشتوانه‌اش را از دست داد.با شروع جنگ جهانی دوم عملا آرت دکو در غرب شکست خورد،اما در کشور‌های دیگری ادامه پیدا کرد.از جمله در هندوستان به عنوان یک نشانه مدرن شناخته شد.در دهه‌ی 1930 میلادی از سبک آرت دکو در تبلیغات جواهرات و مد استفاده می‌شد.

آرت‌ نوو (Art Nouveau)

آرت‌ نوو سبکی در هنر و معماری که در اوایل قرن بیستم میلادی گسترش یافت.این واژه در فرانسوی به معنای هنر جدید است.این سبک با حرکت‌های همزمانی که در دیگر کشورهای اروپایی با واژه‌های بومی دیگری توصیف می‌شدند،مشابهت زیادی دارد.در این سبک هنری از هنرهای قدیمی مانند هنر گوتیک،روکوکو،هنر ژاپنی الگو گرفته می‌شد.دست نوشته‌های باستانی،شیشه‌کاری رومی،کارهای دوران ویکتوریا و حتی سفال ایرانی روی کارهای آرت‌ نوو تاثیر گذار بودند.

هدف آرت‌ نوو

آرت‌ نوو سبکی از معماری است که هیچ‌گونه تقلیدی از گذشته نداشته است و اصولا الهامات خود را از طبیعت گرفته و از مصالح جدید به خوبی برای زیبایی استفاده می‌کند و تزئینات در این سبک معماری جایگاه منحصر به فردی دارد.

اتحاد هنرها و رسیدن به محصول یکپارچه و هماهنگ که چندین هنر به کار رفته باشد.مراکز اولیه این سبک در بروکسل بلژیک-پاریس و نانسی در فرانسه،مونیخ آلمان ،وین اتریش و گلاسکو در اسکاتلند بود و در هر یک از این کشورها به یک نام مشهور شد.

مجموعه دکوراتیو‌های آرت نوو عمدتا در مشاهده و تقلید طبیعت به ویژه گیاهان و گل‌های اگزوتیک ریشه دارد.طبیعت و به‌ویژه دنیای گیاهان همواره منبع اصلی الهام هنرمندان بوده است.

ویژگی‌های معماری آرت نوو

• طبیعت تنها منبع الهام
• آهن را به عنوان یک ماده ی اساسی برای تزئینات طبیعت‌گرایانه خود پذیرفت.
• خطوط پیچ در پیچ و مواج که پس از همه‌گیر شدن آرت نوو به شکل گوشه‌دار تر و ساده‌تر گرایش یافت.
• نشان دادن ستون ها به شکل کاملا آشکار به شکل ساقه‌ها و شاخه‌های گیاهان پیچ‌‎ در پیچ
• اغراق در خطوط عمودی
• در فضاهای داخلی در راه پله‌ها و راهروها از ستون های آهنی برای تحمل وزن بنا استفاده کرده و بر خلاف سنت آن‌ها را با گچ و آجر پنهان نکردند بلکه به شکل ساقه و شاخه‌های گیاهان خیالی در آورده و منظره‌ای هم‌چون گیاهان رشد کرده از زمین تا سقف را فراهم می آورند.تزئینات نقاشی‌شده بر سقف و کف و دیوارها بر این معماری گیاهی و پر تحرک تاکید میکند.