وظیفه ی معمار این است که به مدل ذهنی که بر اساس عملکرد به وجود امده فرم بدهد.فرایند طراح همواره شامل فرم یابی نیز هست.این فرم یابی تحت تاثیر عوامل مختلفی است.فیزیک ساختمان،نوع استفاده،اب و هوا،محیط،سازه و سبک و …معماری را می توان در مفهوم وسیع ان حتی تا حد انجام وظیفه پایین اورد و این میتواند تا جایی برسد که در واقع معماری را جامع شناسان و روان شناسان انجام بدهند.برای بیان هر محتوا معنوی نیز بایستی فرم بصری متناسب و قابل ادراکی پیدا کرد و چنین است که نیاز به زبان فرم ها احساس میشود.
انسان با مشاهده یک چیز در وهله ی اول بدون انکه از ان شناختی داشته باشد ذهنیتی خاص در ذهنش ایجاد میشود او این ذهنیت را با تجربیات قبلی خود امیخته تا به احساسی خاص نسبت به ان چیز برسد،به عبارت دیگر همیشه ما اول از عینیت به ذهنیت و از ذهنیت به احساس میرسیم.ما وقتی شکلی را میبینیم فکری خاص در ذهن ما نقش میبندد این شکل را در ذهن تجزیه میکنیم و ان را با شکل های پایه موجود می سنجیم این ادراک یک ذهنیتی در ذهن ایجاد میکند،به طور کلی همیشه باید یک ذهنیتی ایجاد شود تا فهم از فرم شکل گیرد،که این ذهنیت یک احساس از ان شکل به ما میدهد.
هر شیء بر اساس ارزش زیبا شناختی که دارد در ذهن اثری خاص می گذارد این تداعی در ذهن به عوامل گوناگونی مانند شخص ناظر،وضعیت شیء و عملکرد ان بستگی دارد.
لذت بخش بودن هر فرم بر اساس ارزشی که دارد و پیامی که منتقل میکند در هر شرایطی میتواند به صورت های گوناگون درک شود.
ارتباط فرم ها از لحاظ ترکیب بندی و چیدمان،خود موجب ایجاد فرمی نامريی میشود این فرم در هرترکیب بندی فرق کرده و به تناسب ان تاثیری را که بر انسان میگذارد متفاوت است.به طور مثال فرم نامریی که از کنار هم قرار دادن چند شیء هم اندازه به دست می اید با فرم نامریی که از کنار هم قرار دادن یک شیء بزرگ در کنار یک شیء کوچک به دست می اید فرق دارد.این ها تاثیرات مختلفی بر احساس انسان می گذارد.در بعضی مواقع این فرم نامریی به انسان احساس یک نواختی،خستگی،بعضی مواقع ارامش و در بعضی مواقع شعف و هیجان می دهد.این احساسات همه از همان فرم نامریی یا همان خطوط ترکیب بندی به دست می ایند.این همان حس پنهانی است که از دیدن یک اثر معماری که متشکل از چندین شکل و فرم در کنار یکدیگر است به بیننده دست می دهد.در کل احساسات ما برای یک بنا نه تنها به نوع فرم استفاده شده در ان مربوط است بلکه به نور،رنگ،باد،سایه و ذهنیت های ما نیز بستگی دارد.
به طور مثال شاید بنا با فرم های خاص خودش ثابت باشد ولی با وجود نور ازار دهنده ی ان احساس نا خوشایندی نسبت به بنا به ما دست دهد.مطمئنا با تغییر ان نور به نور دلخواه احساس ما نیز تغییر خواهد کرد.
در نتیجه ما میتوانیم با درک کل فضا با توجه به هدف خود و نتیجه ای که بنا باید به ان برسد،با شناختن فرم ها و نوع ترکیب بندی،از فرم های بخصوصی استفاده کنیم ولی نباید عواملی چون فرهنگ،ذهنیت،نور و رنگ را از نظر دور کنیم.
مجتمع آموزشی امیرکبیر با مجوز رسمی از سازمان فنی و حرفه ای از سال 93 به عنوان حلقه گمشده بین دانشگاه و صنعت آغاز به کار کرد. هدف این مجتمع آموزش “هرآنچه در دانشگاه تدریس نشده است” و ” هر آنچه در دانشگاه با کیفیت خوب آموزش داده نشده است” می باشد.
دیدگاهتان را بنویسید